تپشهای لعنتی....

دیشب باز نغمه ای از دورها دلم را به تپش انداخت آنقدر که نتوانستم آرامش کنم ,

دیگر نمی توانم تپشهایش را نادیده بگیرم چون که مرا خواهد کشت این تپشهای لعنتی ,

میخواهم برای دلم سنگ تمام بگذارم که دیگر با هر نغمه ای بی قراری نکند, 

میخواهم کاری کنم که دیگر بهانه تو را از من نگیرد و برای من هم مشکل تراشی نکند,

میخواهم بهانه گیرش کنم ,اما هنوز نتوانسته ام راه حلی پیدا کنم و همچنان با هر نغمه ای خواب و آسایش را از من میگیرد,

این روزها فقط به مرگ می اندیشم.

خدایا مرگ...اما تو جدی نگیر چون هنوز نتوانسته ام دینم را به دلم ادا کنم