موزه مردم شناسی ایران در دهه بیست

آغاز
یکی از بنگاه های علمی سودمندی که در این عصر خجسته ایجاد شده «موزه ی مردم شناسی ایران» است. این بنگاه برای کسانی که در تاریخ و ادبیات و علوم طبیعی به پژوهش و کاوش مشغول اند موادی بس سودمند گرد آورده در دسترس و تتبع و وارسی ایشان قرار می دهد. دانشخواه و دانشجویی که بدانجا قدم گذارد چندان از نمونه های نایاب و گرانبهای جامه ها و دست ابزارهای گوناگون و حربه ها و مسکن های مردم روزگار کهن را می بیند که دیگر از خواندن و آموختن صدها صفحه کتاب تاریخ و جغرافیای انسانی بی نیاز می شود.
مردم هر کشوری برای نگاهداری نشانه های زندگی پیشینه ی نیاکان و آثار منقول تاریخی بوم و بر خویش نمونه هایی از وسایل زندگانی روزگار دیرین خود را در موزه ی مردم شناسی فراهم می آورند و از این راه به تاریخ و تحول زندگانی مدنی خود روشنایی خاصی می دهند. دیدار این اثر ها و یادگارها و مقایسه ی آن ها با پایه ی تمدن کنونی جهان، بیننده را در آستان قدرت فکر و اراده ی انسانی، حیران و نگران بلکه خاضع و خاشع می سازد و اعتراف می کند که برای ایجاد این تحول ها چه اندازه نیروی فکر و عزم راسخ بکار رفته تا این یگانگی ها و هم رنگی های زندگانی، در جای رنگارنگی ها و زیبایی های کودکانه ی روزگار پیش قرار گرفته است.