بعضی ها اشتباهی اند، جایگاهشان اشتباهی ست، کارشان اشتباهی ست، اصلأ نگاهشان که می کنی سر تاپایشان اشتباهی ست، انگار به هیچ وجه برای آن موقعیتی که در آن قرار دارند ساخته نشده اند، مثلأ شاید باید جای یک لُمپَن باشند اما شده اند مهندس یا فردی مهم در یک دستگاهِ دولتی ! بعضی ها اشتباهی اند؛ وقتی با آن ها صحبت می کنی احساس می کنی این ها شاید باید پزشک می بودند یا استادِ علوم ارتباطات یا حتی یک فیلسوف اما شده اند یک فردِ خیلی معمولی!!! گاهی اوقات هر گونه فکر می کنی ارتباطی بین افراد با موقعیتِ فعلیشان پیدا نمی کنی و در نهایت به این نتیجه می رسی حتمأ یک روزی یک جایی، یک کاری، یک حرفی، یا یک رفتاری؛ اشتباهیشان کرده است!!!
«بعضیها احساس دارند، احساس مسئولیّت میکنند، انگیزه دارند امّا این انگیزه را غلط خرج میکنند؛ بد جایی خرج میکنند؛ اسلحه را به آنجایی که باید، نشانه نمیگیرند؛ این بر اثر بیبصیرتی است. اطمینانی دیگر نیست به این آدم بیبصیرت و بدون روشنبینی که دوست را نمیشناسد، دشمن را نمیشناسد و نمیفهمد کجا باید این احساس را، این نیرو را، این انگیزه را خرج کند. اگر این رکن نباشد، امر به معروفش هم اشتباهی درمیآید، جهادش هم اشتباهی درمیآید، امرِ مورد اهتمامش هم دچار خطا میشود، و به کجراهه میافتد.»
بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار اعضای بسیج مستضعفین
1393/09/06