آب در فرهنگ ایرانیان

ایرانیان همیشه با دیده احترام به آب نگریسته اند.هنوز هم هر جا که «آبادان»است و«بیابان»،در پیوند است با آب و آب مایه زندگی.«آب»همراه سه عنصر «آتش»و«باد»و«خاک»نزد ایرانیان از تقدس ویژه ای برخورداراست.تقریبا در همه نوشته های پیش از اسلام ، جایگاه آب در مجموعه آفرینش بسیار حساس است.هرودوت می نویسد ،ایرانیان در هیچ رودخانه ای حتی دست هایشان را نمی شویند و دست شستن دیگران را هم در آب نمی پذیرندو به رودخانه احترام می گذارند.استرابون نیز لابد با تکیه بر نوشته هرودوت به همین موضوع اشاره می کند.او مینویسد که ایرانیان در آب روان شستشو نمی کنند و در آب روان لاشه و مردار وروی هم رفته چیزهای ناپاک نمی اندازند.البته از گزارشی درباره هخامنشیان داریم،می دانیم که داریوش برای رساندن تیرک های سدر،از لبنان به شوش ،از آب روان استفاده کرده است